Paluch sztywny, znany także jako hallux rigidus, to stan, w którym paluch staje się coraz bardziej sztywny i bolesny, szczególnie podczas chodzenia. Zrozumienie tego stanu oraz opcji leczenia jest kluczowe dla utrzymania mobilności i jakości życia. Czym jest paluch sztywny? Paluch sztywny to stan ortopedyczny, który dotyczy stawu u podstawy dużego palca u nogi. Jest
Artrodeza stawu MTP – jedna z metod operacji palucha koślawegoArtrodeza czyli usztywnienie stawu palucha, wykonywana jest w przypadku zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych oraz koślawości I stawu śródstopno-paliczkowego (I MTP, first metatarsophalangeal joint). Jest to metoda korekcji haluksa wybierana także w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów toczącego się w stawach operacja haluksa – na czym polega?Ortopeda usuwa powierzchnie stawowe I MTP pod odpowiednim kątem tak, aby przywrócić prawidłowe ustawienie palucha (korekcja koślawości, likwidacja haluksa). Następnie powierzchnie kontaktu kostnego stabilizowane są płytką, śrubami (wcześniej tymczasowo drutem Kirschnera).Paluch usztywniany jest w optymalnej pozycji skorygowanej i w 10° zgięcia grzbietowego. Efektem zabiegu jest korekcja haluksa i zniesienie bólu, jednak nie jest możliwe poruszanie paluchem (zostaje on trwale usztywniony). Usztywnienie palucha nie przeszkadza jednak w chodzeniu i pozwala na normalne funkcjonowanie. Silny ból haluksa spowodowany zwyrodnieniem – dlaczego artrodeza?Artrodeza stanowi najbardziej skuteczną metodę leczenia haluksa z zaawansowanym zwyrodnieniem stawu, ponieważ inne metody operacji zachowujące staw nie spowodowałyby złagodzenia dolegliwości bólowych. Silny ból haluksa wynikający ze zniszczenia powierzchni stawowych (zwyrodnienia) może zostać zniwelowany jedynie wtedy, gdy powierzchnie stawowe zostaną całkowicie usunięte. Zakończenia nerwowe stawu po artrodezie przestają być pobudzane, w wyniku czego paluch przestaje haluksy operuje się innymi metodami?Inne metody operacji haluksów wykonuje się, gdy zmiany zwyrodnieniowe stawu palucha są jeszcze łagodne. Metody te pozwalają zachować ruchomość w stawie palucha i zlikwidować ból haluksa wynikający z innych przyczyn, np. konfliktu haluksa z obuwiem i zapaleniem przypadku pierwszych dolegliwości bólowych palucha koślawego warto więc udać się na wizytę do ortopedy, który dobierze odpowiednią metodę leczenia. Nie musi być to artrodeza – pamiętajmy, że jest to raczej „ostatnia deska ratunku” dla naszej stopy. Im szybciej skonsultujemy problem haluksa ze specjalistą, tym większa szansa, że stopę uda się zoperować techniką małoinwazyjną lub inną metodą zachowującą ruchomość w stawie podejmuje się także próby przeprowadzania endoprotezoplastyki stawu palucha. Zabiegi wszczepienia sztucznej endoprotezy stawu palucha są jednak na ten moment obarczone dużo wyższym ryzykiem powikłań w stosunku do usztywnienia stawu palucha. Niewykluczone, że w związku z powstawaniem bardziej nowoczesnych implantów i wzrostem doświadczenia operatorów endoproteza stawu palucha może w przyszłości zyskać na jako zabieg rewizyjnyArtrodeza operacja haluksa może być wykonywana rewizyjnie – po niepowodzeniu pierwotnej operacji palucha koślawego, wystąpieniu powikłań (np. silnej infekcji rany) lub też po rozległym urazie stawu MTP palucha z nieodwracalnym zniszczeniem chrząstki palucha sztywnegoArtrodezę wykonuje się również w leczeniu palucha sztywnego, któremu niekoniecznie musi towarzyszyć koślawość. Paluch sztywny to odrębna jednostka chorobowa – paluch najczęściej pozostaje prosty, ale jest bolesny z powodu zwyrodnienia stawu o artrodezie w leczeniu palucha sztywnego.
sztywnego sigmoidoskopu III: Wycięcie odbytnicy I: Usunięcie zmiany odbytnicy metodą otwartą II: Korekcja po operacji odbarczenia kręgosłupa lędźwiowego; I
Paluch sztywny (hallux rigidus) to schorzenie zwyrodnieniowe, prowadzące do częściowej lub całkowitej utraty ruchomości w stawie śródstopno – paliczkowym dużego palca u stopy. To jedna z najczęstszych chorób, powodujących deformację oraz ból w obrębie palucha. Często mylona jest z paluchem koślawym. Oba zwyrodnienia dotyczą wprawdzie tego samego stawu, ale są to różne schorzenia, wymagające innej sztywny – przyczynySchorzenie może pojawić się w wyniku działania następujących czynników: Regularne mikrourazy stawu śródstopno-paliczkowego lub jeden, duży uraz powierzchni stawowej. Nieprawidłowości w budowie stawu oraz kości śródstopia. Dziedziczenie – występowanie choroby w rodzinie, zwiększa szanse na pojawienie się jej u przyszłych pokoleń. Choroby takie jak np. dna moczanowa, choroby chrząstki stawowej, jałowa martwica głowy pierwszej kości śródstopia. Nadmierna długość sztywny – objawyObjawy schorzenia nie należą do przyjemnych. Chory przede wszystkim odczuwa dolegliwości bólowe oraz problemy z ruchomością w obrębie dużego palca stopy (dotyczy to zarówno zgięcia jak i wyprostu palucha). Towarzyszy temu najczęściej zaczerwienienie, ocieplenie oraz powiększenie obrysu stawu śródstopno – paliczkowego. W zaawansowanym stadium rozwoju choroby, pojawiają się wyrośle kostne na powierzchni grzbietowej stawu, powodujące ból przy noszeniu obuwia. Wszystkie te czynniki przyczyniają się do znacznego dyskomfortu i problemów ze sprawnym poruszaniem sztywny – diagnozaIm wcześniej choroba zostanie zdiagnozowana, tym większa szansa na skuteczne leczenie zachowawcze. Dlatego w przypadku jakichkolwiek dolegliwości z paluchem, należy udać się do ortopedy. Podczas badania, lekarz sprawdza ruchomość stawu śródstopno-paliczkowego oraz poszukuje ewentualnych wyrośli kostnych, będących skutkiem choroby. Specjalista może zlecić badanie RTG, obrazujące stopień deformacji oraz uszkodzenia w obrębie sztywny – leczenie zachowawczeJeśli choroba nie jest w zaawansowanym stadium rozwoju, lekarz najczęściej koncentruje się na leczeniu zachowawczym chorej stopy. Terapia ta obejmuje: Chodzenie w odpowiednio dobranym obuwiu, nieuciskającym palców. Stosowanie indywidualnie dobranych wkładek ortopedycznych. Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Zabiegi fizykoterapeutyczne. Ćwiczenia rozluźniające, ciepłe kąpiele, masaże. Terapia manualna. Kinesiotaping, którego celem jest prawidłowe ustawienie palucha oraz jego zabezpieczenie. Zastrzyki sterydowe (blokady). Terapia osoczem sztywny – leczenie operacyjneBywa, że konieczna staje się operacja sztywnego palucha. Podczas zabiegu, chirurg usuwa wyrośla kostne, uwalnia przykurcz tkanek miękkich wokół stawu oraz oczyszcza go. W skrajnych przypadkach, kiedy doszło do całkowitego zniszczenia stawu, można go usztywnić lub zastąpić endoprotezą. Trzeba pamiętać, że operacja nie daje stuprocentowej gwarancji wyleczenia i związana jest z długotrwałą rehabilitacją ruchową oraz seriami zabiegów fizykoterapeutycznych (np. jonoforeza, laser, pole magnetyczne).Paluch sztywny – powikłania po operacjiPrzeprowadzenie zabiegów chirurgicznych, zawsze wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań. Do możliwych skutków ubocznych po operacji palucha sztywnego należą: Zaczerwienienie skóry stawu oraz rany pooperacyjnej.• Obrzęk, utrudniający sprawną rehabilitację. Dolegliwości bólowe w stawie. Krwiaki. Rozejście się rany. Powstanie zmian bliznowatych. Zaburzenia czucia skórnego. Uszkodzenie naczyń lub nerwów operowanej sztywny – leczenie w KrakowieW momencie pojawienia się jakichkolwiek dolegliwości w obrębie palucha, zapraszamy na konsultację ortopedyczną do naszego centrum medycznego. Po postawieniu diagnozy, lekarz przedstawia Pacjentowi plan skutecznego leczenia choroby. Zostaje on również poinformowany o postępowaniu prewencyjnym, które pozwoli uniknąć zabiegu chirurgicznego w przyszłości. W przypadku zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych, ortopeda kieruje chorego na operację stawu.
Poradnia Chorób Stopy jest pierwszym w Warszawie ośrodkiem specjalizującym się w leczeniu wyłącznie chorób stopy i stawu skokowego. Piotra Wysockiego 10, 03-371 Warszawa Zajmujemy się leczeniem zachowawczym i operacyjnym następujących chorób (u osób dorosłych): * Paluch koślawy (hallux valgus) * Paluch sztywny (hallux rigidus) * Palce młotkowate * Płaskostopie * Metatarsalgia
Leczenie zachowawcze palucha sztywnego (hallux rigidus) W początkowych stadiach palucha sztywnego możliwe jest uzyskanie poprawy poprzez zastosowanie leczenia farmakologicznego, fizjoterapii, doboru właściwych wkładek i stosowanie obuwia z wyprofilowaną owalnie (od strony podeszwowej) podeszwą buta ograniczającą zgięcie grzbietowe w stawie śródstopno-paliczkowym palucha. Leczenie operacyjne palucha sztywnego (hallux rigidus) Przed przystąpieniem do leczenia operacyjnego palucha sztywnego pacjentka/pacjent jest dokładnie badany. Następnie przeprowadzamy z pacjentką/pacjentem rozmowę mającą na celu wyjaśnienie charakteru deformacji i omawiamy sposoby proponowanego leczenia operacyjnego. Na koniec przedstawiamy zagrożenia związane z samym zabiegiem i możliwe powikłania występujące w przebiegu leczenia operacyjnego palucha sztywnego. Badania diagnostyczne stosowane przed wykonaniem zabiegu operacyjnego leczenia palucha sztywnego (hallux rigidus) badanie radiologiczne w podstawowych projekcjach (Jest niezmiernie ważne, by zdjęcia były wykonywane w pełnym obciążeniu) badania morfologiczno-biochemiczne badanie pedobarograficzne (jest jeszcze w Polsce rzadko stosowane), które pozwala ocenić rozkład nacisków wywieranych na podeszwową stronę stóp podczas stania i chodzenia i tym samym pozwala precyzyjniej zaplanować leczenie operacyjne badanie ultrasonograficzne badanie tomografii komputerowej badanie rezonansu magnetycznego W zależności od stopnia zaawansowania choroby stosuje się różne sposoby leczenia operacyjnego: cheilectomia - operacyjne usunięcie wyrośli kostnych na grzbietowej powierzchni stawu śródstopno-paliczkowego. Jeśli zmiany są stosunkowo niewielkie zabieg może być wykonany artroskopowoCelem zabiegu jest poprawa zgięcia grzbietowego w stawie śródstopno-paliczkowym palucha i zmniejszenie dolegliwości bólowych, przedłużenie funkcjonowania stawu, poprawa wydolności i sprawności ruchowej. zastosowanie skojarzonego miejscowego leczenia biologicznego - mikrozłamania +Hyalofast + czynniki wzrostu + komórki macierzyste. W przypadku stwierdzenia ubytków chrząstki (poniżej 50 %) w obrębie głowy pierwszej kości śródstopia zastosowanie ma skojarzona technika operacyjna pojegająca na wykonaniu mikrozłamań w obrębie ubytku chrząstki a następnie pokrycie ubytku włókniną polimeru kwasu hialurowego wraz z podaniem miejscowo uprzednio przygotowanych preparatów z krwi pacjentka zawierających koncentrację czynników wzrostu wraz z komórkami zabiegu jest wspomożenie regeneracji uszkodzonej chrząstki w obrębie głowy pierwszej kości śródstopia a co się z tym wiąże poprawa wydolności i sprawności ruchowej. W przypadku stwierdzenia wyrośli kostnych na grzbietowej powierzchni stawu śróstopno-paliczkowego wraz z obecnością ubytków chrząstki w obrębie głowy pierwszej kości śródstopia zabieg cheilectomi może być wykonany łącznie z skojarzonym miejscowym leczeniem biologicznym. różnego rodzaju osteotomie (różne techniki przecięcia tkanki kostnej) wykonywane w obrębie pierwszej kości śródstopia i paliczka podstawnego paluchaCelem zabiegu jest poprawa zakresu ruchu w stawie śródstopno paliczkowym palucha, zmniejszenie dolegliwości bólowych, przedłużenie funkcjonowania stawu, poprawa wydolności i sprawności osteotomii wykonywane mogą być łącznie z zabiegiem cheilectomi i skojarzonym miejscowym leczeniem biologicznym (w przypadku stwierdzenia ubytków w obrębie chrząstki) operacja wg. Kellera - polega na resekcji (usunięciu) 1/3 bliższej paliczka podstawnego i plastyce tkanek miekkich. Powinna być wykonywana w szczególnych przypadkach i głównie u chorych powyżej 65 roku życia. Z powodu możliwych w przyszłości powikłań obecnie jest rzadziej zabiegu jest poprawa zakresu ruchu w stawie śródstopno paliczkowym palucha, zmniejszenie dolegliwości bólowych, poprawa wydolności i sprawności ruchowej. artrodeza (usztywnienie) stawu śródstopno-paliczkowego paluchaZabieg uważany jest za tzw "złoty standard" i stosowany w zmianach o największym nasileniu. Artrodeza polega na trwałym połączeniu pierwszej kości śródstopia z paliczkiem podstawowym palucha. W przypadku zmian o najwiekszym nasileniu zabieg artrodezy stawu śródstopno-paliczkowego palucha jest obecnie jedynym skutecznym rozwiązaniem. Celem zabiegu jest uwolnienie pacjenta od dolegliwości bólowych, usunięcie zniekształcenia w obrębie stawu śródstopno-paliczkowego powodującego stały konflikt z obuwiem, poprawa wydolności i sprawności ruchowej. endoprotezoplastyka stawu śródstopno-paliczkowego palucha. W ostatnich latach stosuje się również endoprotezy stawów śródstopno-paliczkowych palucha. Do niedawna odsetek powikłań dochodził do 30%.Wraz z pojawieniem się endoprotez nowej generacji odsetek obserwowanych powikłań zmiejszył się do kilku. Obecnie endoproteza dającą najlepsze i najtrwalsze wyniki to proteza Cartiva może być zastosowana w przypadku obecności częściowego zgięcia grzbietowego wraz z towarzyszącymi dolegliwościami bólowymi. Nie powinna być stosowana w przypadku bardzo znacznego ograniczenia ruchu w stawie śródstopno-paliczkowym palucha. CARTIVA Syntetyczny implant chrząstki stawowej – to nowoczesny implant stawu śródstopno-paliczkowego zaprojektowany tak, aby mógł zastąpić uszkodzoną powierzchnię chrząstki stawu. Cartiva jest zrobiona z alkoholu polivinylowego, materiału który jest używany w wielu urządzeniach i implantach medycznych w tym np., w soczewkach kontaktowych. Poprzez odpowiedni proces produkcji implant Cartiva doskonale odtwarza naturalne właściwości chrząstki. Wskazaniem do stosowania tego implantu jest uszkodzenie chrząstki stawu śródstopno-paliczkowego zarówno palucha jak i pozostałych palców stopy. Zniszczenie powierzchni stawowej może być efektem pierwotnej choroby zwyrodnieniowej lub skutkiem urazu. Zabieg implantacji Cartivy jest bezpieczną i krótką procedurą chirurgiczną, po której pacjent, w odróżnieniu od zabiegu artrodezy (usztywnienia) stawu, może od razu obciążać operowaną stopę. Wielu pacjentów uzyskuje zmniejszenie dolegliwości bólowych spowodowanych artrozą stawu w ciągu pierwszych tygodni po operacji. Po zabiegu wzrasta zakres ruchu w operowanym stawie, zmniejszają się dolegliwości bólowe i poprawia się funkcja stawu. Przeciwwskazaniem do implantacji Cartivy jest znacznego stopnia zmiany zwyrodnieniowe stawu za znacznym ograniczeniem ruchomości, lokalne infekcje skórne, uczulenia na alkohol poliwinylowy oraz niektóre choroby układowe.
OPERACJA PALUCHA SZTYWNEGO. Jeżeli wdrożenie leczenia zachowawczego zablokowanego palucha metodami nieinwazyjnymi nie przyniosło oczekiwanych efektów można rozważyć interwencję chirurgiczną. Trzeba wziąć pod uwagę, że operacja palucha sztywnego jest rozwiązaniem ostateczne, które nie daje 100% gwarancji pozytywnych efektów.
Forum Halluxmed to miejsce na wyrażanie Waszych opinii po operacji haluksów, przebiegu z samej operacji usuwania haluksa czy późniejszej rehablitacji. Zachęcamy do dyskusji i dzielenia się waszymi doświadczeniami szczególnie w temacie leczenia haluksów, ale także innych dolegliwości stóp.* Forum Halluxmed - opinie pacjentów po operacjach haluksów Autor Wiadomość Ola 18:22 Jestem 5 tygodni po operacji palucha sztywnego(niewielki osteifit na grzbiecie stopy),ćwiczę staw i za dwa dni zaczynam rehabilitację,niestety stopa nie wygląda dobrze,bok był prosty,a teraz, jest spore twarde zgrubuenie,które wyglafa jak halux:( lekarz miwo ze to taka jakby blizna,ale nie odpowiedział mi na pytanie czy zejdzie,raczej dał do zrozumienia że ktoś mial taką gule(zgrubienie) po operacji i się z czasem wchlonelo?pozdrawiam Jz 13:25 Kto Panią operowal? *Informujemy, że nie ponosimy odpowiedzialności za treści zamieszczane na naszym forum. W sprawie szczegółowych zapytań o indywidualny przebieg leczenia haluksów prosimy kontaktować się bezpośrednio ze Szpitalem Halluxmed. Wypełnij interaktywną ankietę i sprawdź na jakie schorzenie stopy cierpisz! Natychmiastowa diagnoza! Haluksy - czym są i skąd się biorą? Paluch koślawy (potocznie zwany haluksem) jest to deformacja stopy objawiająca się bocznym odchyleniem palucha w stronę pozostałych palców a pierwszej kości śródstopia w kierunku przyśrodkowym z towarzyszącym poszerzeniem i zniekształceniem obrysów stawu śródstopno-paliczkowego palucha. Początkowo zmiany postępują prawie bezboleśnie, a pojawiające się dolegliwości bólowe mają charakter epizodyczny. Z biegiem czasu w wyniku rozwoju przewlekłego miejscowego stanu zapalnego dolegliwości bólowe występują coraz częściej i ulegają nasileniu. W przypadku pogłębiania się deformacji i wzrostu dolegliwości bólowych jedynym skutecznym leczeniem haluksów jest leczenie operacyjne. Haluksy - przyczyny i sposoby leczenia Przyczynami powstawania deformacji stopy mogą być płeć, patologia mięśnia piszczelowego tylnego, płaskostopie, choroby reumatyczne, przykurcz w obrębie ścięgna Achillesa czy złe obuwie. Wbrew powszechnej opinii złe obuwie nie jest najczęstszym powodem powstawania haluksów, a czynniki genetyczne - dotyczy to według oszacowań od 58 do 88% pacjentów (haluksy dziedziczone są głównie ze strony matki). Co ważne nie ma jednej uniwersalnej metody, którą można zastosować w przypadku leczenia palucha koślawego. Przed przystąpieniem do leczenia operacyjnego haluksa pacjentka/pacjent jest dokładnie badany. Przy minimalnej deformacji stopy i małych dolegliwościach bólowych zalecamy nieoperacyjne leczenie haluksów polegające na doborze właściwego obuwia lub wkładki ortopedycznej, stosowanie aparatów korygujących, farmakoterapię czy zabiegi fizjoterapeutyczne. Wszystko o haluksach Czy wiesz, że... Deformacja palucha koślawego dotyczy od 2 do 4% populacji. Często pierwsze objawy występują jeszcze przed 20 rokiem życia. W ponad 70 % haluksy występują na obydwu stopach, choć nie zawsze w tym samym czasie. Problem haluksów nie dotyczy tylko kobiet, również mężczyźni zmagają się z deformacją palucha koślawego. Film Artroskopia Stawów Dr Paweł Zalita opowiada o artroskopii stawów. Szpital Halluxmed poznaj nasz szpital Historie naszych pacjentów poznaj naszych pacjentów
🔵 Umów się na wizytę - https://novumortopedia.pl/kontakt/🔵 Aktualności - https://novumortopedia.pl/blog/Tematem dzisiejszego odcinka jest operacja korekcji
Czym jest paluch sztywny? Paluch sztywny jest chorobą dotyczącą stawu śródstopno-paliczkowego palucha. Głównymi objawami tego schorzenia są ból i ograniczenie ruchu tego stawu, szczególnie zgięcia grzbietowego (do góry). W przeciwieństwie do palucha koślawego (haluksa) boczne odchylenie palucha i przyśrodkowe przemieszczenie pierwszej kości śródstopia jest niewielkiego stopnia lub nie występuje. Na górnej powierzchni stawu tworzą się wyrośla kostne (osteofity) ograniczające zgięcie grzbietowe, a powierzchnie stawowe stawu śródstopno-paliczkowego ulegają procesowi zwyrodnienia. Choroba ma najczęściej charakter postępujący – może doprowadzić do całkowitego zniszczenia stawu. Poza bólem i ograniczeniem ruchomości palucha występują: poszerzenie i zniekształcenie obrysów stawu śródstopno-paliczkowego palucha, okresowe zaczerwienienie i zwiększone ucieplenie okolicy stawu śródstopno-paliczkowego palucha. Uważa się, że problem palucha sztywnego może dotyczyć ok. 2% populacji pomiędzy 30. a 60. rokiem życia, głównie mężczyzn. Paluch sztywny – co go powoduje? Najczęstszymi przyczynami powstawania palucha sztywnego są: pojedynczy duży uraz, w wyniku którego dochodzi do różnego stopnia uszkodzenia powierzchni tworzących staw śródstopno-paliczkowy palucha, powtarzające się mikrourazy, nadmierne uniesienie pierwszej kości środstopia w stosunku do pozostałych (przez wielu autorów przyczyna uznawana jest za dyskusyjną), nadmierna długość palucha, choroby reumatyczne, choroba Charcota, dna moczanowa, jałowa martwica głowy pierwszej kości śródstopia, przedłużone unieruchomienie stawu, np.: opatrunkiem gipsowym. Zobacz też: Hallux – problem palucha koślawego Jak leczyć paluch sztywny? Leczenie jest uzależnione od stopnia zaawansowania choroby. – W początkowych stadiach choroby możliwe jest uzyskanie poprawy poprzez zastosowanie leczenia farmakologicznego, fizjoterapii, doboru właściwych wkładek i stosowanie obuwia z wyprofilowaną owalnie podeszwą buta ograniczającą zgięcie grzbietowe w stawie – mówi dr Zbigniew Jackowiak, ortopeda, kierownik kliniki HalluxMed. W przypadku pojawienia się większych zmian stosuje się różne warianty leczenia operacyjnego – od stosunkowo prostych zabiegów, takich jak cheliectomia (usunięcie wyrośli kostnych na grzbietowej powierzchni stawu śródstopno-podeszwowego) poprawiających zakres ruchu i zmniejszających dolegliwości bólowe stosowanych w zmianach małego i średniego stopnia, do artrodezy (usztywnienia) stawu śródstopno-paliczkowego palucha (uważanej za tzw. "złoty standard" i stosowanej w zmianach o największym nasileniu). W ostatnich latach stosuje się również endoprotezy stawów śródstopno-paliczkowych palucha. Niestety odsetek powikłań dochodzi wówczas do 30%, co sprawia, że lekarze podchodzą z dużą rezerwą do tego typu rozwiązania. Zobacz też: Pedobarografia – jak wykonuje się badanie stóp?
suPI. 97kym2daic.pages.dev/18197kym2daic.pages.dev/14297kym2daic.pages.dev/30797kym2daic.pages.dev/39397kym2daic.pages.dev/25097kym2daic.pages.dev/1397kym2daic.pages.dev/33097kym2daic.pages.dev/34797kym2daic.pages.dev/310
but po operacji palucha sztywnego